1.
Puur
Wanneer je door de bossen dwaalt
Verdwijnt gevoel van tijd
Je leven lijkt wel vederlicht
Van leed en last bevrijd
Ervaar een warm intens geluk
Voel krachten der natuur
Nergens word je zó omarmd
Oprecht, intens en puur
margothabetsheil@hotmail.com
19.
Feest
ontdek het gastvrij Limburgs land
haar fris ontluikend leven
zie heuvels langs het hellingbos
door zacht groen omgeven
voel het wonder der natuur
als beuk en eik fors groeien
en aan de oever van de beek
fier dotterbloempjes bloeien
wandel langs plateau en poel
door dorpen, langs kastelen
die trots in glorie weer hersteld
een groots verleden delen
margothabetsheil@hotmail.com
2.
Ont-moeten
Lopers van het Pieterpad, met stevige stappers,
en andere rugzakdragers kruisen
de routes van groepjes stokkenwandelaars,
vaak nog fit ogende, gebrilde babyboomers.
Toeristen uit de Randstad en van elders
maken selfies in een bloeiend aardappelveld,
niet wetend dat onder hun voeten al de vruchten groeien
voor de zakjes friet van morgen, met of zonder mayo.
Stadslui hebben even genoeg van het steeds maar moeten.
Fietsen stoempend en zwetend hellingen op
van heuvels, die liggen in de lappendeken
van het glooiend Limburgs platteland.
Ont-moeten zich en elkaar op terrassen van kastelen.
Als ware pedaalridders scheppen ze op
over hun heldhaftige topprestaties van die dag.
Genieten met volle teugen van een goed glas bier.
Arnold Vossebeld.
Je zult er maar wonen
Je zult er maar wonen in het Limburgs landschap,
-waar geiten geil likkebaardend
moppen tappen na het drinken van vele bokbieren,
-waar in voormalige wietpanden legaal maandverband
verkocht wordt ook voor weekdieren en eendagsvliegen,
-waar kolossale pissebedden na het hinkepinken
netjes plassen tegen de voor hen uitgezette pispaaltjes
-waar meterslange naaktslakken, mannetjes en vrouwtjes,
samen zwemmen in grote poelen des verderfs,
-waar reusachtige bidsprinkhanen ingevlogen zijn
om de verlaten kloosters weer vroom te bevolken,
-waar levensgrote processierupsen voortschrijden
over lopers van meerkleurige eikenschors,
In dit Limburgs landschap gebeurt nog zoveel meer.
Maar ho, wacht even, niet in dit nepgedicht.
Arnold Vossebeld.
20.
Meander mee
Wandelend langs het water van de beek,
die ingekaderd rechtdoor zijn weg vervolgt,
besef ik dat vele, vele druppels water
samen zijn gevloeid tot deze stroom.
Verderop kronkelt de beek weer als van nature
van links naar rechts met mooie bochten.
Meandert zo vrolijk verder door het landschap,
dat hier zoveel meer schoonheid toont.
Wandelend vormen mijn vele gedachten een stroom,
die vaak begrensd rechtlijnig is.
Maar laat ik ze de vrije loop,
dan meanderen ze spetterend alle kanten op.
Vormen samen de bron voor een stroom nieuwe ideeën
in de strakke denkpatronen van alledag.
Verlaat de rechte kaders van de kortste weg, fantaseer!
Meander mee, wordt zo een ander mens.
Arnold Vossebeld.
3.
De bokkenrijders
Het was zo’n anarchistisch soort
de bokkenrijdersbende
met in hun zin plunderen en moord
volgens de legende.
Als duivels gingen ze op pad
in schimmig donk’re nachten
en groeiden op voor galg en rad
welks ook hun einde brachten.
O mens, weet hoe het u vergaat
als ge als bokkenrijders
het goede levenspad verlaat
één wordt met duistere tegenstrijders.
Jean Keulen
Een naakte slak
kroop onder ‘t dak
zich langzaam te verplaatsen
ze dacht: ’ Och wat
ik zal me nooit
voor wie dan ook gaan haasten.’
Jean Keulen
Boete is ‘t ’nt zouwele
bènne zitte ze te wouwele
dat doont ze zoeë gaer
non-de-te-naer
geaf ze get te knouwele
dan sjeije ze oet mèt rouwele !
Jean Keulen
4.
Tussen twee huizen
De zon brandt hoog boven Sweikhuizen.
Twee dikke meisjes fietsen mij
– hun slanke schaduwen rennend aan hun zij – zo licht van tred voorbij, naar boven.
De oude man in mij is liever lui dan moe, kiest voor de lange straat langzaam omlaag. Wie jong is komt de langste toekomst toe, en elke dag heet eindeloos vandaag;
maar reinig vast de glazen en de potten
en houd de donder en de hagel in het oog,
want met het weer – en zo – valt niet te spotten: zij is zo kort, deTijd der Ringelotten!
Geert Setola
5.
In dit gebied
Zie je de schoonheid
Van het Limburgs Heuvelland
Neem een moment
Ga wat rusten
Hier in het gras
Of aan de overkant
Kijk om je heen
Met een vrolijke smoel
Waar wil je nog naartoe
Of was dit het Doel???
Ine Liedekerken-Verjans
Het gras dat groeit
Een bloem die bloeit
Een boom beweegt gestadig in de wind
Met takken vol blad
De wortels groeien over het pad
Niet hollen, maar lopen
En neem de tijd
Om van alles te genieten
Wat zijn jouw favorieten
Een ontmoeting misschien nog....
Met een koe of een geit???
Ine Liedekerken-Verjans
21.
Onder de zon met verblindend licht
Opent ‘n prachtig vergezicht
Ruik de geuren in het bos
Hoor de vogels, zie de vlinders
Kleine beestjes in het mos
Loop door paden en door dalen
Ontdek ‘n nieuwe weg of steeg
Zonder haast, lekker getreuzel
‘n Verrassing achter iedere heuvel
Geniet ervan, de natuur is gratis
Met veld en bos en bloempracht
Zonder afspraak te verpozen
En geopend dag en nacht
Ine Liedekerken-Verjans
6.
Mariagrot
Het dorp uitlopend, de holle weg omhoog.
Daar staat ze op een ereplaats in een boog
Van Kunradersteen,bewaakt door enorme bomen.
Zo maar een plek om even tot rust te komen.
In de zomer vliegen de vogels af en aan.
Met een beetje geluk hoor je de specht te keer gaan.
Het beeld ontroert,eenvoudig,niet dat zoete,
Met twee leuke engelenhoofdjes aan de voeten.
Deze Maria,anders dan de meeste beelden
Die voor menigeen veel pijn heelde.
Mensen komen hier kaarsjes branden
Of vouwen voor ’n gebed hun handen.
Rond Kerstmis wordt de kerststal opgebouwd.
Die heeft veel bekijks, al is het nog zo koud.
Prachtige plek, zo dierbaar voor veel mensen.
Houd haar in ere,is alles wat we wensen.
Mia Stijffs
7.
VREDE
De bloemen in het veld
heb ik nooit geteld.
Ze verschillen van elkaar
al meer dan duizend jaar.
Vele kleuren rood en geel
wortels blad en steel.
Tot in eeuwigheid en amen
bloeien bloemen samen.
Laat zo in alle geloven
ons de ENE God gaan loven.
Ieder in zijn eigen kleur
en verspreiden fijne geur.
Stoppen met het doodsgeweld.
Leef als bloemen in het veld.
Jeanny Severijns,
8.
Wandelen
Dagelijks een uurtje lopen en genieten.
Veranderende schilderijen zien verschieten
Lopenderwijs je levensduur verhogen.
Geen heelmeesters die eindigen op LOGEN,
Stil mediteren
Les om te leren.
In stilte aanvaarden.
Prijzen je waarden
Een volledig nieuwe wondere wandeling beginnen.
Dat is mogelijk in schinnen.
Stilstaan en bewonderen.
Dat doet wonderen
Marly Hendriks Laval
.
9.
naar het dak
om drie uur 's nachts de ogen geopend
mijzelf in een deken gewikkeld
het dak opgeklommen en geluisterd
naar het ruisen van lang geleden
daarna de ladder afgeduwd en gekeken
hoe het ding in het midden van de nacht
zijn evenwicht zocht en verloor
om mij heen lieten bomen hun pluizen los
als sterren dreven ze langs het maanlicht
tot ze doofden in het gras.
@ Sander Koolwijk
10.
Mis aan de kapel
Onder een ruisend bladerdak,
diep in het groen verscholen,
ligt een oude open plek
waar mensen samen komen.
Daar streelt de zachte avondzon
de passie voor muziek
en fladderen vlinders vanuit de hemel neer
voor een liefdesdans boven het publiek.
Zo ontstaat een klein verstild moment,
met een rol voor al wat leeft,
een magische verbondenheid
tussen al wat adem heeft.
Caroline Duisings
22.
De cirkel van het leven
Een zuchtje wind
streelt heel zacht
de boom
in al zijn najaarspracht.
Dan laat hij stil
zijn tooisel los,
staat in zijn kracht
en voedt het bos.
Caroline Duisings
27.
Klein geluk
Als je vooral
het wonder ziet
in mens en dier
en stil geniet,
wordt je leven
rijk en blij
en ontstaat
geluk gewoon
dichtbij.
Caroline Duisings
11.
Leven in een landschap
Doe je ogen toch eens open
ga eens lekker buiten lopen.
Alles om ons heen is ooit geschapen
het geluk ligt er om op te rapen.
Geniet van het buitenleven, de natuur
elk bloempje en blaadje is zo puur.
Als je in ons mooie landschap bent
voelt het als trouw en heel bekend.
Dit gevoel moeten we blijven delen
want de natuur is er voor velen.
Het is goed het met liefde door te geven
aan ieder nieuw en volgend leven.
Nou mag je je ogen even sluiten
en nagenieten van ons mooie buiten
Mia Bor-Bastin
12.
buiten, zonder einde
op weg naar vrijheid
dansen vlinders
op muziek van klokjes
en violen
zoete lucht kust mijn huid
ik zie de bloemen
die jij wilde plukken
het is waar
hun gulle kleuren
beloven een zomer
zonder einde
Marleen Schmitz
28.
Beukenberg, 115 m boven NAP
je zit op de eerste rij
kijkt neer op paadjes
door grassen en kruiden omzoomd
waar vogels zaden zoeken
en bijen honing verzamelen
je verheft je blik,
volgt groen van bomen en struiken
laat je ogen dwalen
van de molen naar de skibaan
tot bij de windmolens van de oosterburen
je ziet de watertoren van Schimmert
deint zachtjes mee met de heuvels
naar de kerk van Puth
en keert via Windraak
en Klein-Doenrade weer terug
Marleen Schmitz
(De inspiratie van dit gedicht is het vrij recent aangelegde uitkijkpunt op de Beukenberg te Oirsbeek)
Marleen Schmitz
Oirsbeek, juni 2017
23.
onder de grond
men verhaalde mij
van geschiedenis
onder mijn voeten
van duizend druppels
tussen steen en zand
ik legde mijn oor op de aarde
hoorde het water ondergronds
klagen en vragen
hoe de jaren
naar de zee te dragen
Marleen Schmitz
Oirsbeek, juni 2017
(de inspiratie van dit gedicht is de overkluisde beek van Oirsbeek. Ze stroomt a.h.w. onder mijn huis door.)
13.
Toen
Water wind
blauwe luchten
klavertjes in het groen
doen
mij denken aan
toen
jij mij zachtjes
blies
in mijn haren
teder
liet ervaren
een natuur
vol
frisse gebaren.
Om voor altijd
te bewaren.
Mies de Graaf
24.
Het landschap waarin ik woon
Weilanden een heuvel
insecten gekeuvel
afgetekend het vlas
door zonlicht zacht verrast.
Het aangenaam toeven
de boerenhoeven
stralen die dralen
spinnenweb met kralen
het zetten van de toon.
Het landschap waarin ik woon.
Mies de Graaf
In een zonnestraaltje
Als ik glans
als ik straal
lijkt de natuur
een ander verhaal.
Vertelt als
een sterk staaltje
van geluk
in een zonnestraaltje.
Mies de Graaf
14.
Op de brug hier boven het water
Stroomt “het leven” aan mij voorbij
Een eendje dat tegen mij snatert
Maakt mij van binnen blij
En kijkend naar dat heldere water,
Dat gaat van brug tot brug
Denk ik peinzend: ”Dit komt later, door de lucht naar ons terug!”
Pierre Meels alias Sjuul Pukkel
15.
Pinksterbloem
Och, was ik toch een pinksterbloem,
Jaarlijks weer verblijden
Groeien - bloeien
dan verdwijnen.
Om volgend jaar weer te verschijnen.
Marjan van der Zwaard
16.
De Beukenberg (metamorfose)
Eerst een berg met beuken, daarna een groeve voor zand.
Na jaren dieper graven, Is er helaas afval in beland.
Voor graven en vullen, reden vrachtwagens af en aan.
Nu geheel afgewerkt, is de overlast gelukkig gedaan.
Een prachtig uitkijkpunt met trappen is er gerealiseerd.
Zwevend op een bladerdak, voelt de kijker zich vereerd.
Vogels spotten, bijen zoemen, vlinders fladderen een oase is ontstaan.
Het noorden, oosten, zuiden en westen kan zo niemand meer ontgaan.
Hugo Schaffrath Oirsbeek raadslid gemeente Schinnen
17.
Beekdalen
Wandelend tussen beek en dalen
in een prachtig mooi gebied
laat ik mijn gedachten vrijelijk dwalen
met mijn blik naar een eindeloos ver verschiet.
Daar ben ik geboren daar wil ik blijven wonen
en genieten van een Toscaanse rust
en in ons groen van het gras zal ik blijven dromen
op een plek waar de berg de hemel kust.
Wiel Raes
25.
Innerlijke rust
Zo rustig hier, zo mooi, zo puur
Ik durf haast niet te bewegen
Alles ademt hier natuur
Voor mij een wonder, voor mij een zegen.
Het raakt me diep van binnen
Vandaag sta ik hier even stil
Om op deze plek van buiten zinnen
Te luisteren naar wat ik nu wil.
Wiel Raes
Eigen weg
Op mijn pad van prachtig dromen
Weg van weg en autowegen
Waar de bloemen die mij tegenkomen
Fluisteren “koester wat achter je is gelegen”
In dit landschap ga ik vandaag ontwaken
In dit stukje Schitterend Schinnen
Waar de natuur mijn hart zal blijven raken
Hier wil en zal mijn weg opnieuw beginnen.
Wiel Raes
18.
"Geen Vuiltje aan de Lucht"
Een doordeweeksedag, twaalf uur, de lucht is helder en blauw
Je denkt is dit normaal, is dit een wonder, hoe kan dit nou, Vogeltjes fluiten, de lucht kleurt hemelsblauw
Ik lig buiten op mijn campingbed en zucht
Ja ongelooflijk, geen vuiltje aan de lucht !!
Wat moet ik nog, wat wil ik nog Alleen eventjes schuiven, ik lig op de tocht
Mensen zijn buiten, en praten met elkaar
Kinderen die spelen, het is raar maar waar Ja werkelijk, geen vuiltje aan de lucht !!
Ik geniet ervan, elk moment van de dag
En bekijk ons heerlijk leventje met een lach
Het zonnetje in de natuur, of af en toe een buitje Waar we lopen is links en rechts een kuiltje
Ja waarachtig, geen vuiltje aan de lucht !!
Pieter Witlox
26.
'helemaal los'
op een mooie zondagmorgen...... wandelend in het bos,
je bent helemaal alleen, en voelt de wind door je haren waaien geen stress en ook geen zorgen, je gedachten gaan helemaal los !!
een vogeltje fluit in de lucht, hij is misschien wel op de vlucht mieren en wormen kruipen langs struiken en bomen,
dit is hún leven, je mag ze niet storen, ik voel het gewoon, geen stress en ook geen zorgen, je hoofd is helemaal los !!
er zijn nóg meer mensen naar het bos gekomen
waarschijnlijk om dezelfde reden als de mijne, genieten van de rust,
geen stress en ook geen zorgen, je lichaam is helemaal los !!
mensen groeten mekaar, een ander zit met z'n handen in 't haar maar, hoe je het ook keert of wend, jij weet wie je bent
geniet gewoon elke dag, niemand die zegt dat dit niet mag . . . geen stress en ook geen zorgen, heerlijk, samen naar het bos !!
Pieter Witlox
inzinking . . .
Vader was moe, hij zag het niet meer zitten, hij zag zichzelf maar zitten op een stoel,
Hij had geen kracht om z’n tuin om te spitten en kreeg een vereenzaamd, leeg gevoel.
Hij heeft lang aan het keukenraam gezeten, en wachtte op een teken, een geluid van boven...
naar buiten moest hij, dat gaf hem nieuwe kracht, wandelen in de natuur, in al zijn pracht !!
Nooit heeft hij nog aan dat raam gezeten, zijn tuin werd grijs en ook weer groen, eindelijk heeft hij het toch nog wel begrepen dat hij het buitenleven omhelsde met een zoen.
Pieter Witlox